sekali lagi jari ini ingin menaip kata
pada fikir-fikir yang kabur
ingin diterjemahkan kepada kata-kata.
lalu makin pusing
ruang semakin sempit
duka dan sepi jadi madah
tapi sekarang aku tersenyum
ah...
gila...
Ruang Berkarya itu Luas. Idea dan kata-kata itu ada masanya singgah, ada masa ia tertangguh.